Community van statushouders en studenten komt op gang
‘Elkaar helpen, samen eten of iets leuks doen. Het zit vaak in kleine dingen.’
In de voormalige ziekenhuisvleugel van Alrijne ontstaat langzaam maar zeker een community van deelnemers aan het leer-woon-werktraject Op je plek in de zorg en reguliere zorgstudenten. Het doel is om elkaar te leren kennen, elkaar te helpen en met elkaar op te trekken. Wat is je drive en motivatie om als reguliere student te kiezen voor een plek waar je samenleeft met statushouders die op weg zijn naar een baan in de zorg? We vroegen het Lisanne van der Slee (19).
De eerste kennismaking tussen de bewoners vond begin mei plaats, op initiatief van Mireille Smit en Elisa van Egmond namens VluchtelingenWerk Nederland. ‘We begonnen met een eenvoudig kennismakingsspel’, blikken zij terug. ‘De aanwezigen vertelden allemaal iets over zichzelf. De anderen moesten dan vervolgens raden of het waar was of niet. Een bewust laagdrempelig begin, waarna de tongen vanzelf loskwamen en het heel gezellig werd.’
Meteen enthousiast
‘Het leek mij mooi om een verdieping te delen met zowel medestudenten als statushouders die hier een nieuwe fase van hun leven beginnen. Ik woonde daarbij ook nog bij mijn ouders in Rijswijk en wilde sowieso dolgraag in Leiden wonen. Het is een fijne studentenstad en mijn ouders hebben hier ook gestudeerd. Ik heb me opgegeven en kon na een tijdje langskomen voor een motivatiegesprek. En voor ik het wist … stond ik met de sleutel van mijn nieuwe studio in mijn hand!’
Spontane contacten
‘Al voor de kennismakingsbijeenkomst was ik al medebewoners tegengekomen’, vertelt Lisanne. ‘Iemand kon de bushalte niet vinden. Dan help je natuurlijk even. De wifi aansluiten bij een van de buren, uitleggen hoe de wasmachine werkt of even helpen verhuizen, dat gebeurt hier al wel. Juist dat soort eenvoudige dingen maken dat het contact haast vanzelf ontstaat. Samenleven zit lang niet altijd in heel grootste dingen. Door spontane contacten help je statushouders hier de drempel over en burgeren ze stap voor stap in. Verder hebben we met elkaar regelmatig contact via een eigen groepsapp. Dan lees je: ik heb een taart gebakken en nog heel veel over. Kom gerust langs voor een stukje.’
Gang opfleuren, eten en tekenen in het park
Tijdens de eerste groepsbijeenkomst kwamen al de eerste ideeën om samen dingen te ondernemen. Zelf leek het Lisanne leuk om de saaie gang op te fleuren. ‘Door mooie en leuke dingen op te hangen of samen iets te maken. Daar is het nog niet van gekomen. Maar ik ben zelf al wel gewoon begonnen. Dat zet anderen er misschien ook toe aan. We lopen er nu tegenaan dat we om en om tentamens hebben en druk zijn met onze opleidingen. Ook de vakantieperiode breekt aan. Dat maakt met een grotere groep afspreken wat lastig. Maar we zaten laatst met een klein groepje gezellig beneden in het park te eten hoor. Dat is een fijne, ontspannen manier om elkaar te leren kennen. Zeker als iedereen zelf een eigen gerecht meeneemt. In dat park lijkt het mij leuk om eens een middag schilderen en tekenen te organiseren. Om het groepsgevoel verder te versterken is nog eens een groepsbijeenkomst met de mensen van VluchtelingenWerk erbij ook een goed plan. Maar zoals gezegd: het begint bij elkaar helpen, samen eten of even iets leuks doen. Het zit vaak in kleine dingen.’